حق‌العمل در لغت به معنای «مزدكار، كارمزد، پولی كه بابت فروش كالایی از صاحب كالا دریافت می‌شود»آمده است. در اصطلاح  حقوق «حق‌العمل‌كار، كسی است كه به دستور دیگری معاملاتی نموده و در مقابل آن اجرت دریافت می‌کند. حق‌العمل‌كاری نوعی وكالت در امور تجاری است اما اگر حق‌العمل‌كار به نام خود انجام دهد، عنوان وكالت بر او اطلاق نمی‌شود ولی می‌توان آن را مصداق نیابت دانست، زیرا نیابت مفهومی عام‌تر و وسیع‌تر از وكالت دارد».

 

آیۀ 38 سوره مائده

«وَالسّارق و السّارقهُ فاقطَعُوا اَیدیهما جَزاء بِما كَسبا نَكالاً مِِنَ الله»

از نظر لغوی سرقت كلمه‌ای است عربی از مادۀ «سَرَقَ» به فتح یا كسر راء به معنای «دزدیدن» و مصدر آن «سرقة» است.

قانونگذار در مادۀ 267 ق.م.ا سرقت را چنین تعریف نموده است:

«ربودن مال متعلق به غير»

مطابق ماده 268 ق.م.ا  سرقت در صورتي كه داراي تمام شرايط زير باشد موجب حد است :
 1- شي مسروق شرعاً ماليت داشته باشد2-مال مسروق در حرز باشد 3 -سارق هتك حرز كند 4-سارق مال را از حرز خارج كند 5- هتك حرز وسرقت مخفيانه باشد 6- سارق پدر يا جد پدري صاحب مال نباشد 7- ارزش مال مسروق در زمان اخراج از حرز معادل چهارونيم نخود طلاي مسكوك باشد8- مال مسروق از اموال دولتي يا عمومي  وقف عام ويا وقف بر جهات عامه نباشد9-سرقت در زمان قحطي صورت نگيرد10- صاحب مال از سارق نزد مرجع قضايي شكايت كند11-صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را نبخشد12- مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت يد مالك قرار نگيرد13- مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملكيت سارق در نيايد14- مال مسروق از اموال سرقت شده يا مغضوب نباشد.